Collectief Blauwdruk is sinds 1 januari het eerste officiële stadsgezelschap van Alkmaar. Het gezelschap wil ‘theater maken voor de buurvrouw van de moeder van de bakker, die eigenlijk nooit naar het theater gaat’.
‘We willen van Alkmaar een echte podiumkunstenstad maken’, zegt acteur Tijn Panis van Collectief Blauwdruk. De jonge theatergroep is sinds januari het eerste officiële stadsgezelschap van Alkmaar. ‘We gaan hier jaarlijks meerdere projecten spelen. En we betrekken de inwoners van de stad door de deuren van de repetitiezalen open te gooien en openbare lezingen te geven.’
Blauwdruk geldt als een van de veelbelovendste theatergroepen van dit moment. Het collectief, bestaande uit acteurs Romijn Scholten, Tijn Panis en Bram Walter, zakelijk leider Anne Oort en creatief producent Emma van Zandvoort, begon in 2020 op Boslab, een locatietheaterfestival voor aanstormend theatertalent.
Met eigenzinnige theaterbewerkingen van klassiekers van onder anderen Vondel en Molière zetten de ambitieuze makers zich meteen op de kaart. Via hun energieke, barokke grotegebarentoneel maken ze oud repertoire toegankelijk voor een breed publiek. Bovendien vallen ze op met originele locatiekeuzes: hun debuutvoorstelling Ik hoop op zegen werd gespeeld op een vlot in het water, terwijl toeschouwers op waterfietsen zich om hen heen verzamelden. In mei speelt Blauwdruk met een remake van Ik hoop op zegen officieel de eerste voorstelling als nieuw stadsgezelschap.
Alkmaars Ontzet
Ter gelegenheid van 450 jaar Alkmaars Ontzet maakte de groep in samenwerking met de gemeente Alkmaar afgelopen najaar al de speciale herdenkingsvoorstelling Vrij van verzet, in een drassig grasveld in de Alkmaarse polder. ‘Hun jolige, bloemrijke taalfeestjes stoppen ze barstensvol actuele thema’s, wat resulteert in even feestelijk als intelligent toneel’, schreef de Volkskrant daarover.
Vaste speelplek van het gezelschap wordt Taqa Theater de Vest, dat samen met de gemeente Alkmaar de groep gaat financieren. Maar ze blijven vooral spelen op verschillende locaties buiten het theatergebouw, zegt acteur Bram Walter: ‘De enkele keren dat we in De Vest spelen, gebruiken we het gebouw als locatie, in plaats van de zaal: we spelen bijvoorbeeld in de foyer, bouwen de kleine zaal om tot verlaten theaterzaal en laten het publiek binnenkomen via de laad-en-losingang of zetten de orkestbak onder water, zoals bij de komende herneming van Vrij van verzet in oktober.’
Duinen, kassen en industrie
Festival Karavaan, dat gespecialiseerd is in locatietheater in de Noord-Hollandse regio, biedt ondersteuning in expertise en faciliteiten. Panis: ‘Juist voor ons als locatietheatergezelschap heeft Alkmaar veel te bieden: van duinen, kassen en industrie tot een historisch centrum en een eindeloze polder. Bovendien heeft de stad een groot locatietheaterfestival en een theater met artistieke ambities.’
De groep profileert zichzelf als stadsgezelschap met nationale uitstraling, zegt Panis. ‘We willen ook buiten Alkmaar onze voorstellingen blijven laten zien, maar niet in uitgebreide tournees. We hopen ongeveer vijf plekken door heel Nederland te vinden, waar we dan steeds voor een langere tijd te zien zijn.’
Het collectief ziet lokaal produceren en langere speelseries als alternatief voor het ‘weinig duurzame’ toursysteem, waar het huidige theaterlandschap in hoge mate op vaart, zegt Walter. ‘Het is duur en relatief vervuilend om met een grote vrachtwagen het hele land door te reizen en elke dag je decor op en af te bouwen. Bovendien trek je nauwelijks nieuw publiek als je overal maar een of twee dagen te zien bent. Het is beter om dertig keer in drie steden te spelen, dan drie keer in dertig steden.’
Festival Karavaan
De makers hebben veel geleerd van hun ervaringen op Festival Karavaan, dat het jonge gezelschap sinds de oprichting onder de hoede heeft genomen. Panis: ‘Op een festival sta je een of twee weken op dezelfde plek. Op die manier ontstaat er een lopend vuurtje en komt er uiteindelijk nieuw publiek naar je voorstelling. We willen theater maken voor de buurvrouw van de moeder van de bakker, die eigenlijk nooit naar het theater gaat.’
Hij hoopt dat meer theaters en gezelschappen het voorbeeld van Blauwdruk als stadsgezelschap zullen volgen. ‘Er is enorme winst te behalen als podia zich gaan binden aan gezelschappen. Die zalen staan overdag toch leeg, zo’n groep kan daar repeteren, de inwoners erbij betrekken. Als elke stad een lokale voetbalclub heeft, waarom dan geen lokale theaterclub?’
Bron: Volkskrant
